کد مطلب:28648 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
«ای گروه های مسلمان! پروا[ ی خدا] را جامه خود سازید، آواهاتان را فرو آورید، لباس وقار بر تن پوشید، سرنیزه ها را در كار گیرید، شمشیرها را پیش از بیرون كشیدن [ از نیام] بجنبانید، از چپ و راست نیزه بزنید، با لبه تیز شمشیر بجنگید، شمشیرها را به گام ها و تیرها را به نیزه ها برسانید، كه شما در محضر خدا و همراه پسر عموی پیامبرش هستید. پیاپی هجوم بَرید و از گریختن شرم كنید، كه گریز از جنگ، ننگ است برای بازماندگان و در عهده [ ی آنان] و [ نیز ]آتش است در روزی كه حساب به میان آید. با میل و رغبت جانفشانی كنید و سبُكبارانه به سوی مرگ روید. بر شما باد [ تاختن ]به این سیاهیِ انبوه (سپاه شامیان ) و سراپرده افراشته با ریسمان ها (خیمه معاویه )! پس بلندایِ آن را ضربه زنید، كه شیطان بر [ مَركب] نا رامِ آن سوار شده و بازوانش را گسترده و برای بَرجَستن دست پیش آورده و برای گریختن پا پَس نهاده است. پس سخت آهنگِ جنگ [ با او و یارانش] كنید تا ستون دین برای شما جلوه گر شود، "وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللَّهُ مَعَكُمْ وَ لَن یَتِرَكُمْ أَعْمَلَكُمْ؛ [1] كه شما برترید و خداوند با شماست و هرگز [ پاداشِ] كردارتان را نمی كاهد"».[2]. 2471. الكافی - به نقل از مالك بن اَعیَن -:در صِفّین، امیر مؤمنان - درودهای خدا بر او باد - سپاهیان را برانگیخته، می فرمود:«همانا خداوند عزوجل شما را به تجارتی ره نموده است كه از عذابی دردناك، نجاتتان بخشد و به خیر رهنمونتان سازد. [ او، شما را به] ایمان به خدا و جهاد در راهش [ ره نموده] و پاداش خویش را آمرزشِ گناه و [ تدارك بخشِ ]جایگاه هایی پاكیزه در بهشت های برین ساخته است. همو عزوجلفرموده:"إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ ی صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْیَنٌ مَّرْصُوصٌ؛ [3] همانا خداوند، دوستار كسانی است كه در راهش، صفْ آراسته، نبرد می كنند، گویی بنیانی از سُرب هستند". پس صف هاتان را چون بنیانی سُربی بیارایید، زرهپوشان را پیش گمارید و بی زرهان را پشت سر قرار دهید و دندان ها را به هم بفشارید، كه این [ شیوه ]برای حفظ سرها از تیغه شمشیرها سودمندتر است. نیزه ها را چنان در اختیار گیرید، كه آسان تر به حركت درآید و نگاه ها را به زیر اندازید، كه شما را دلیرتر می سازد و دل ها را آرام تر می كند و صداها را فرو بَرید، كه شكست را دورتر می راند و با وقارْ سازگارتر است و پرچم هاتان را خَم نكنید و [ از معركه ]بیرون نبرید و آنها را جز به دلیرانتان نسپارید، كه [ افرادِ] بازدارنده شما از پیشامدِ ناگوار، و بردبار به گاهِ فرو باریدن بلاهای حقیقی، [ همین] نگاهبانان هستند... و بدانید كه همین نگاهبانان اند كه پرچم هاشان را در برگرفته، به خود می فشارند و پیرامون وفرا پشت و پیشاپیشِ آنها سیر می كنند و آنها را از دست نمی دهند. نه از آنها پس می افتند كه واگذارشان كنند، و نه از آنها پیشی می گیرند كه تنهاشان گذارند. خداوند رحمت آورَد بر كسی كه با جان خویش، برادرش را یاری كند و حریفش را به سوی برادرش میل ندهد تا هم حریف وی و هم حریف برادرش [ بر آن برادر] یكجا یورش برند و از این رهگذر، سرزنش نصیب خویش سازد و به فرومایگی درافتد. و چگونه چنین نباشد، حال آن كه آن برادر با دو تن نبرد می كند و او دست از نبرد شسته، حریفش را با برادرش تنها نهاده، خود از وی گریخته، به او می نگرد؟ و هر كه چنین كند، خداوند بر او خشم می گیرد. پس خویشتن را در معرض خشم خداوند عزوجل قرار ندهید، كه گذارِ شما به سوی خداوند است و همو فرموده است:"لَن یَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلاً؛ [4] اگر از مرگ یا قتل بگریزید، آن گریز هرگز سودتان نمی بخشد و آن گاه، جز اندكی، [ از زندگی ]بهره نمی گیرید". سوگند به خدا، اگر از شمشیرهای دنیا بگریزید، از شمشیرهای آخرت نمی توانید گریخت. پس، از پایداری و راستی مدد جویید كه پیروزی، تنها در پی پایداری فرود می آید؛ و برای خدا، چنان كه حقّ اوست، جهاد كنید، و هیچ نیرویی نیست، جز با اتّكا به خداوند!».[5].
2470. تاریخ دمشق - به نقل از ابن عبّاس -:زنان ناتوان اند كه فرزندی همچون امیر مؤمنان علی بن ابی طالب بیاورند. خدای را سوگند، هیچ امیری را همسنگِ او ندیده ام و نشنیده ام. همانا او را در جنگ صِفّین دیدم كه بر سرش دستاری بود در دو سویش آویخته، چشمانش گویی خورشیدی بود بس پرفروغ! [ و دیدم كه ]بر سرِ گروهی ایستاده، ایشان را [ به جنگ] بر می انگیخت تا آن گاه كه به من رسید كه در سویی از سپاه بودم. پس گفت: